Suzanne Valadon

Suzanne Valadon
Opracowała Kinga Wojnicka
Suzanne Valadon, której pełne imię brzmi Marie Clémentine Valadon, przyszła na świat 23 września 1865 r., a zmarła 7 kwietnia 1938 r. Francuska artystka. Tworzyła zarówno obrazy, jak i grafiki.
Młodość
Artystkę wychowywała tylko matka, która nigdy nie zdradziła córce tożsamość ojca. W dzieciństwie Suzanne cierpiała z powodu bieda. Uczyła się tylko do 11 roku życia, ponieważ trudna sytuacja finansowa zmusiła ją do podjęcia pracy. Dziewczynka, by się utrzymać znajdowała zajęcie między innymi w fabrykach, sklepach i restauracjach. Jednak to praca akrobatki w cyrku pozwoliła jej związać się ze światem artystycznym. Jej karierę przerwał wypadek, gdy dziewczyna spadła z trapezu. W związku z tym, że cyrk był wtedy miejscem chętnie odwiedzanym przez artystów, dziewczyna nawiązała tam wiele znajomości. Po wypadku zaczęła pracować jako modelka i muza artystów. Miała wtedy najprawdopodobniej 15 lat. Na swoich obrazach uwiecznili ją między innymi: Morisot, Steinlen, Renoir, czy Henner. Posługiwała się wtedy pseudonimem Maria lub Suzanne.
Parasolki
Działalność artystyczna
Tworzyła prawie przez całe swoje życie. Techniki rysunku nauczyła się w czasie pozowania, kiedy to z uwagą obserwowała pracujących malarzy. Sama najchętniej malowała portrety kobiet, akty (najwcześniejszy zachowany akt jej autorstwa pochodzi z 1892 r.), pejzaże i martwe natury.
Pierwszym nabywcą jej prac był Edgar Degas. Valdon przyjaźniła się z nim aż do jego śmierci. Dzięki rozległym kontaktom w środowisku artystycznym, była szanowaną i cenioną artystką. Chętnie zapraszano ją na wystawy i do współtworzenia stowarzyszeń.
Jej prace przyciągały uwagę ponieważ sylwetki kobiet malowała dalekie od ówczesnego ideału. Często odbiegała od utartych schematów i obowiązujących trendów.
Do obrazów pozowali jej głównie członkowie rodziny i bliscy. Najczęściej malowała farbą olejną, choć chętnie korzystała także z pasteli i kredy.
Jej obrazy były częścią wystawy kobiet malarek w Petit Palais w 1937 r. Przypisuje się jej autorstwo ponad 270 rysunków, 478 obrazów oraz przeszło 30 akwafort.
Życie prywatne
Valdon została matką kiedy miała osiemnaście lat. Jej nieślubny syn Maurice Utrillo poszedł w jej ślady i też został artystą. Od 1895 r. była żoną Paula Mousisa, bogatego bankiera. Małżeństwo pozwoliło jej na całkowite poświęcenie się sztuce. Niedługo po ślubie wraz z mężem zamieszkała na peryferiach Paryża.
W wieku czterdziestu trzech lat zakochała się w André Utterze. Malarz był od niej o ponad dwadzieścia lat młodszy i przyjaźnił się z jej synem. Valdon rozwiodła się z mężem by w 1914 r. poślubić Uttera. Ich związek również zakończył się rozwodem (w 1934 r.). Zmarła w czasie malowania. Miała siedemdziesiąt trzy lata. Obrazy artystki znajdują się w zbiorach Centre Georges Pompidou w Paryżu, Museum of Grenoble oraz Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku.
Wybrane prace malarki:
Radość życia
Adam i Ewa
Dzbanek z kwiatami
Kościół Sacré-Coeur na Montmartrze
Autoportret
Niebieski pokój
André Utter
Kolorowanka: https://kulturalniplus.pl/ccoloringbook/37
Link do odstresowanek: https://kulturalniplus.pl/dzieci-mlodziez/odstresowanki
Portret artystki zaczerpnięty został z :
https://pl.wikipedia.org/wiki/Suzanne_Valadon#/media/Plik:Suzanne_Valadon_Photo.jpg
https://pl.wikipedia.org/wiki/Suzanne_Valadon#/media/Plik:Parasolki1883nationalgallerylo.jpg