Wyobrażenia o Wszechświecie i Ziemi
Wyobrażenia o Wszechświecie i Ziemi
Oskar Kolberg / legenda z tarnowsko-rzeszowskiego
Słońce i księżyc
W sobotę pod wieczór, z rana i w wieczór w niedzielę przed Św. Trójcą – trzykroć słońce się kłania: w żółtej, czerwonej i zielonej barwie.
Jeżeli słoneczko przez trzy lub więcej dni czerwone jak krew, to znak, że będzie wkrótce głód, mór albo wojna.
Góry na księżycu – to św. Jerzy grający na skrzypkach. Kto się w niego zbyt długo wpatruje, temu powiada: „Bogdajeś zaniewidział”. I człek niebawem wzrok traci.
Na nowiu różne do naszych chłopków przypytują się choroby, w których ból głowy ważną odgrywa rolę. Aby się od nich uchronić, zaprzyjaźniają się z księżycem na nowiu mówiąc: „Witajże, miesiączku nowy, oby nas nie bolały głowy”.
Gwiazdy
Furman (Woźnica) – gwiazda Wóz. O niej prawi, iż jakiś niezbożny woźnica jechał gdzieś w sam dzień Bożego Narodzenia, zamiast iść do kościoła. I dlatego wóz mu się rozleciał i między złowrogie przeniesiony gwiazdy.
Są także szczęśliwe gwiazdy, co urodzajność pól i darzenie się dobytku zwiastują ludziom. Dowiedziałem się o jednej. Zowią ją chłopi Jutrzenką. Ma ona świecić przez siedem lat nad Polską, a przez siedem lat nad Węgrami, a zabłyska pierwej nad tym z tych dwóch krajów, w którym pierwej ksiądz mszę odprawi pasterską.
Gwiazda jaśniejąca w dzień, zwłaszcza od wschodu, klęski ludziom zwiastuje: nieurodzaj, głód, wojny, rzezie i pożogi.
Każdy człowiek gwiazdę ma opiekuńczą, pod nią się urodził. Żywot jego z jej spleciony żywotem, gdy ona spada i gaśnie – i on też przenosi się do wieczności.
Niejeden kusi się o to, aby dowiedzieć się, która to ta gwiazda opiekuńcza jego. Uda mu się to czasem, lecz umrzeć musi natychmiast.
Świeci ona grzesznikowi, że jeno błyszczy; cnotliwemu jasno świeci.
Gwiazdy z ogonem (komety) zwiastują błyskawice, grzmoty i pioruny, ona zaś sama przepowiednią pomoru, głodu lub wojny.
Gwiazdka, co płynie po niebie, czyści się.
Oskar Kolberg, Wierzenia, czary i gusła, lecznictwo. Wyobrażenia o Wszechświecie i Ziemi, w: Dzieła wszystkie, tom 48, Tarnowskie-Rzeszowskie, s. 258-259.
W tekście zachowano oryginalną pisownię.
Zdjęcie wyróżniające: Katarzyna Gawłowa, https://ckpirzielonki.pl/katarzyna-gawlowa-i-jej-obrazy/