Zamek we wsi Stary Wiśnicz to wczesnobarokowy zabytek położony nad rzeką Leksandrówką. Został wzniesiony w XIV wieku przez Jana Kmitę - szlachcica i starostę herbu Szreniawa. W tamtejszych czasach pełnił dla właścicieli funkcję mieszkalną i obronną. Twierdza, zbudowana na planie czworoboku, miała aż 1500 m2, a rezydencję otaczała bastionowa fortyfikacja i parki ze zwierzyńcem. Dodatkowo przed budowlą znajduje się brama wjazdowa z początków XVII wieku.  Na przestrzeni wieków zamek wielokrotnie zmieniał właścicieli i był modernizowany.

Autorstwa Kj - Praca własna, CC BY-SA 4.0

W XVI wieku Piotr V z rodu Kmitów, będący marszałkiem wielkim koronnym na dworze Zygmunta Starego, rozbudował zamek i nadał mu styl renesansowy. Niestety po pożarze w 1831 roku twierdza została opuszczona i, mimo próby jej odbudowania, wszelkie renowacje zostały przerwane przez wybuch II wojny światowej. Po zakończeniu wojny zamek został upaństwowiony, a pracą nad przywróceniem mu świetności zajął się Alfred Majewski. Dzisiaj twierdza jest w bardzo dobrym stanie i pełni funkcję cennego dobytku kulturowego. Na co dzień jest udostępniona do zwiedzania, a w jej wnętrzu, oprócz wspaniałej architektury oraz XIX- i XX-wiecznych mebli, możemy oglądać prace plastyczne uczniów z nowowiśnickiego Liceum Sztuk Plastycznych.

Autorstwa Kawior - Praca własna, CC BY-SA 3.0

Ciekawostka! Od XVII wieku, na terenie zamku, powstawało Kompendium (pierwsza zachowana polska książka kulinarna) pod okiem kuchmistrza – Stanisława Czernieckiego. Szef ten opracował na dworze pierwsze potrawy z tzw. tertofeli, co był wówczas nazwą ziemniaków.

Bibliografia:

Zamekwisnicz.pl, Zamek w Wiśniczu, https://zamekwisnicz.pl/zamek-w-wisniczu, [data dostępu: 17.05.2024];

Wikipedia.org, Zamek w Wiśniczu, https://pl.wikipedia.org/wiki/Zamek_w_Wi%C5%9Bniczu, [data dostępu: 17.05.2024].