Zamek Dunajec w Niedzicy
Zamek „Dunajec” w Niedzicy zbudowany w pierwszej połowie XIV wieku przez Kokosza Berzewiczego pełnił rolę fortalicji chroniącej północną granicę Węgier. Został wzniesiony w stylu gotyckim i charakteryzuje się imponującą architekturą, która była wielokrotnie modyfikowana przez wieki. Początkowa funkcja obronna uwydatnia się w jego solidnych murach i strategicznym położeniu na skalistym wzgórzu nad Dunajcem. W XVI wieku Jerzy Horváth przebudował zamek, nadając mu elementy renesansowe, co uczyniło go bardziej rezydencjonalnym. Widoczne są również wpływy baroku, zwłaszcza w późniejszych modyfikacjach. Wnętrza zamku zachowane z historycznym układem odzwierciedlają te różne epoki i style. W zamku górnym można podziwiać dawną salę myśliwską, izbę żupną i izbę straży, zaś komnaty ostatnich właścicieli są urządzone z bogactwem przedmiotów z XVI-XIX wieku. Zamek otaczają także zabytkowe budynki, takie jak spichlerz z XVIII wieku i wozownia z zabytkowymi pojazdami konnymi.
Zamek Dunajec w Nidzicy widziany z lotu ptaka; Autorstwa Jakub Hałun - Praca własna, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=68468728 [dostęp: 15.07.2024].
Zamek przez wieki pozostawał w rękach węgierskich rodów, a po I wojnie światowej stał się częścią Polski. Ostatnimi właścicielami byli Salamonowie, którzy posiadali zamek do 1945 roku. Po II wojnie światowej zamek był w ruinie, ale dzięki pracom restauracyjnym, od 1950 roku zarządzanym przez Stowarzyszenie Historyków Sztuki, odzyskał dawną świetność. Dziś zamek mieści muzeum i pokoje gościnne. W muzeum można zobaczyć historyczne wnętrza, takie jak izby tortur czy komnaty ostatnich właścicieli. Wozownia, otwarta w 2006 roku, prezentuje zabytkowe pojazdy konne, a spichlerz, pochodzący z XVIII wieku, zawiera wystawę sztuki ludowej Spisza. Zamek jest nie tylko cennym zabytkiem, ale także miejscem kręcenia wielu filmów i seriali, co dodaje mu dodatkowego uroku i historycznego znaczenia.
Bibliografia:
20180414 Zamek w Niedzicy 8832 DxO - Zamek Dunajec – Wikipedia, wolna encyklopedia